Weer een aanrader: de prachtige reportage afgelopen zaterdag op NPO Radio 1 van Coen Verbraak over het omgaan met suïcide.
Meerdere nabestaanden deelden hun ervaringen. Een van hen verloor onlangs zijn partner (34). Hij beschrijft knap het “Had ik maar…”-gevoel: “Had ik die ochtend maar de tijd genomen voor het ontbijt, had ik maar minder gestrest het huis verlaten, had ik maar…”.
En daarmee komen alledaagse gebeurtenissen door de suïcide in een heel ander daglicht te staan. Want bij welk gezin met kinderen van 2 en 4 jaar verloopt een ontbijt op een werkdag zonder stress? Wie verwacht werkelijk dat een partner zichzelf die dag iets aan zal doen? Nergens en niemand.
Ook hoogleraar en psychiater Aartjan Beekman komt aan het woord. Als suïcide-specialist is hij verbonden aan 113-online, maar verloor tegelijkertijd een vriend aan suïcide. Mooi hoe hij beschrijft dat we met alle kennis en kunde die we hebben, suïcide toch niet altijd kunnen voorspellen… Hoe pijnlijk ook, maar mooi is zijn pleidooi voor mildheid.
Suïcide zet alles in een ander daglicht en de verantwoordelijkheid komt (onterecht) zwaar op de omgeving te liggen.
Zoals eerder gezegd, schreef ik samen met rouwdeskundige Manu Keirse voor GZ-psychologie een artikel over schuldgevoelens na suïcide. In te zien via: https://beldmanopleidingen.nl/kennisbank/schuldgevoel-na-suicide-naaste/
De reportage op Radio 1 is hier terug te luisteren: https://www.nporadio1.nl/uitzendingen/de-publieke-tribune/9d4ea729-96e3-4f6f-a858-6f9096bc42e3/2025-06-07-de-publieke-tribune
Dank aan allen die aan het programma hebben meegewerkt! 🙏
