Hoe hou je het vol? Wat een mooi artikel over deze echte helden.
Het artikel zet me ook aan het denken over ons eigen werk: hoe houden wij als (trauma)therapeut ons werk vol? Werk waarin we (bijna) dagelijks de heftige ervaringen en beelden van getraumatiseerde patiënten tijdens (imaginaire) exposure- of EMDR-therapie te zien en te horen krijgen?
Deze vraag wordt ook tijdens onze cursus Imaginaire Exposure en Imaginaire Rescripting vaak gesteld: Hoe hou je het vol om de meest vreselijke verhalen over seksueel misbruik, (kinder)mishandeling en dodelijke ongelukken aan te horen en aan te zien? Een relevante vraag. Want zoals in dit artikel treffend wordt verwoord:
“𝘔𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘳𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘩𝘢𝘳𝘥 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘦𝘵 𝘸𝘦𝘳𝘬, 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘴𝘰𝘮𝘴, 𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘯𝘰𝘰𝘪𝘵 𝘸𝘢𝘯𝘯𝘦𝘦𝘳, 𝘻𝘪𝘦 𝘰𝘧 𝘩𝘰𝘰𝘳 𝘫𝘦 𝘪𝘦𝘵𝘴 𝘥𝘢𝘵 𝘵𝘰𝘤𝘩 𝘪𝘯𝘦𝘦𝘯𝘴 𝘢𝘭𝘴 𝘻𝘰𝘶𝘵𝘻𝘶𝘶𝘳 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘫𝘦 𝘩𝘶𝘪𝘥 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘵…”
𝗜𝗸 𝗱𝗲𝗻𝗸 𝗱𝗮𝘁 𝘃𝗲𝗲𝗹 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 “𝘀𝗲𝗹𝗳𝗰𝗮𝗿𝗲”-𝗽𝘂𝗻𝘁𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲 𝗶𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗮𝗿𝘁𝗶𝗸𝗲𝗹 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝘃𝗼𝗿𝗲𝗻 𝗸𝗼𝗺𝗲𝗻 𝗼𝗼𝗸 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗼𝗻𝘀 𝗯𝗲𝗵𝘂𝗹𝗽𝘇𝗮𝗮𝗺 𝘇𝗶𝗷𝗻:
-Het samen met collega’s doen en het met collega’s delen
-Humor met collega’s blijven houden
-Een gezond privéleven met leuke andere bezigheden
-Een fijn sociaal netwerk waar het ook over heel andere onderwerpen kan gaan
-Sport
-Goede nachtrust
-(𝗲𝗻 𝘄𝗮𝘁 𝗺𝗶𝗷 𝗯𝗲𝘁𝗿𝗲𝗳𝘁 𝘃𝗼𝗼𝗿𝗮𝗹:) 𝗗𝗲 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗶𝘀𝗮𝘁𝗶𝗲 𝗱𝗮𝘁 𝗷𝗲 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝘄𝗮𝗮𝗿𝗱𝗲𝘃𝗼𝗹𝘀 𝗲𝗻 𝗴𝗼𝗲𝗱𝘀 𝗱𝗼𝗲𝘁!
Ik ben benieuwd: wat helpt jou om traumatherapie op een gezonde manier vol te houden?
Met jouw tips helpen we elkaar verder!
Link naar het artikel: https://www.linkedin.com/posts/gerbenbeldman_deze-zes-mensen-zien-het-vuilste-van-wat-activity-7270451864695967744-zasC?utm_source=share&utm_medium=member_desktop&rcm=ACoAAA0RiOIBnE83wy_U1Dtaf3KJj-mSYMz79o4
